Tutaj gdzie żyjemy

nie ma słońca, Bóg o nas zapomniał,

bo tutaj gdzie żyjemy

tak łatwo wejść, ale już gorzej się wydostać,

tutaj gdzie żyjemy

ból nie ma końca, cierpienia nowy rozdział,

bo tutaj gdzie żyjemy

musisz mieć w sobie siłę, aby temu życiu sprostać.

Budzi mnie koszmar,

ten sam dobrze go znam,

pot na mym ciele

efektem sennych doznań,

kto rozpoznał raz sam smak samotności,

ten poczuje go znów gdy Morfeusz go ugości.